Dibuli oleh kawan baik??

Hye readers...hmm hari nih macam tak ada mood la nak study...**ewah2 suka hati je cakap macam tuh..ingat!! final exam minggu depan je Sarah...T_T...
Actually saya sangat boring apabila 2-3 hari nih terpaksa menghadap buku 24 jam...* OPPss pembetulan, bukan TERPAKSA tapi memang TANGGUNGJAWAB u la Sarah** tapi bukan 24 jam pun baca buku....Ok, fine..
So, nak curi sikit masa untuk baca buku kepada berblogging...yeay...!

Hmm...when i as a kid, i;m very shy, quiet and a student who are very passive...T_T... saya memang terlalu pendiam...nak buka mulut pun susah apatah lagi nak cakap...*tengok sampai macam tu sekali,macam ada emas je dalam mulut**
Ditambah pulak dengan suara yang agak perlahan bila bercakap menyebabkan saya dicop murid yang lembab...huhuhu...kesian saya...tapi nak buat macam mana memang dah macam tu...mungkin disebabkan saya dilahirkan tidak cukup bulan..so, tumbesaran saya pada ketika itu terbantut...dan terpaksa di letakkan dalam incubator selama beberapa bulan..*ni mak saya yang kasi tahu..

Apabila ramai yang mengetahui saya ni seorang pendiam dan agak lembab, ramai yang suka mengambil kesempatan...sobs..sobs..! hal ini bermula dari saya masuk tadika lagi... i was often bullied by my classmate...bukan satu kelas yang buli..ada la dalam 2-3 orang budak perempuan..mereka duduk berhampiran dengan saya semasa di dalam kelas...kesian saya, dikelilingi oleh budak-budak yang suka membuli...setiap hari ada sahaja perkara yang mereka lakukan kepada saya..sedih tau ..huhu...
but i did not understand why i could not to resist or say NO to them... nak bagi tahu cikgu pun saya takut...mungkin disebabkan cikgu itu terlalu garang atau mungkin khuatir cikgu tidak mempercayai apa yang ingin disampaikan..saya pun masih belum mendapat jawapan itu hingga sekarang..huhuhu.. dan yang pasti saya terus dibuli dan dibuli sehingga tamat tadika...seksa wey...!!

Dan apabila sudah "konvo" di tadika, saya merasa sangat gumbira kerana tak da orang lagi yang nak buli saya....yeayy...kalau ada pun mak ayah saya je...opppss...
Namun, nightmare nih muncul kembali apabila saya mula memasuki sekolah rendah.... perangai yang sama dari tadika telah saya bawa ke sekolah rendah,iaitu pendiam, pemalu dan sedikit blurr...huhh...disekolah saya dibuli oleh seorang budak perempuan merangkap kawan baik saya sendiri...hanya dia sorang je yang buli saya...**yang nih kira bagus sikit la dari tadika sebab sorang je yang buli saya, di tadika ramai..*wekkk!..
you all bayangkan kawan baik saya sendiri buli saya...and the funny thing is , although i am being bullied, i'm still friends with her...dan siap bersumpah sehidup semati dengan dia lagi..siap tulis dekat buku lagi 'FREINDs FOREVER"...eerrghh..memang tak boleh belah la ayat tuh......mungkin disebabkan saya tidak mempunyai ramai kawan dan hanya dia saja yang mahu berkawan dengan saya menyebabkan saya rela dibuli...memang loser kan saya nih?? yelah mana ada orang nak kawan dengan saya yang pendiam nih,boring laa...lagipun banyak orang lain yang lagi famous..tambah2 kalau anak cikgu tuh...lagi lah menjadi pujaan..sudah menjadi lumrah apabila yang kaya dan terkenal akan terus terkenal dan yang lembab dan pendiam akan terus berada di takuk lama..hehe..buat falsafah sendiri...=P

Dan saya pun tak tahu kenapa susah sangat mulut saya ni nak bukak untuk memberitahu hal yang sebenar...sebab ugutan?? of course...ugutan itu telah membuatkan saya menjadi penakut untuk memberitahu hal yang sebenar...bayangkan dekat mak saya pun saya takut nak bagi tahu...sampailah satu hari,mak saya mengetahuinya sendiri...mak saya ternampak kesan lebam di tangan saya di sebelah kanan..ye,tangan saya sebelah kanan telah menjadi mangsa...saya ingat lagi peristiwa tu... mak saya tanya kenapa tangan lebam, mulanya saya jawab saya tak tahu...and then mak saya tanya lagi sekali soalan yang sama, dan saya jawab ' jatuh di sekolah...hahh, berdasarkan jawapan saya yang pertama dan kedua tu..mak saya mula syak ada sesuatu yang tak kena...mula dari situ saya diasak dengan pelbagai soalan demi soalan...dan akhirnya saya dengan hati yang berdebar-debar memberitahu bahawa kesan lebam tersebut adalah disebabkan cubitan oleh kawan saya...dan saya terus menangis teresak-esak sebab takut...*banjir satu rumah you,..!

You all tahu lah kan bila mak bapak dah tahu nih, mestilah sesuatu tindakan akan diambil untuk mempertahankan hak anaknya**cehh..cehh*... mak saya telah pergi ke sekolah pada hari Ahad...tarikh tak ingat la tapi tahun ingat tahun 1998..masa tu saya darjah 2.. dan mak saya telah berjumpa dengan kawan saya tersebut...dan....dan...
mak saya telah memarahinya!! yeay...padam muka dia!! haha...Tak la...mak saya tak marah dia pun...cuma nasihatkan dia supaya jangan buli sarah lagi ye....hehe... tapi kawan saya nih pandai putar belitkan cerita...dia cakap bukan dia yang buat...geram saya...sejak dari situ dia dah tak buli saya lagi dah...yeee..thanks mak...

Sekarang umur saya dah 20 tahun..oppss 21 tahun la...dah lama hal nih berlalu...saya pun dah lupakan..tapi tetiba je teringat balik...haisshh..itulah nightmare dalam hidup saya... dibuli oleh kawan baik...kawan saya tu sekarang nih bekerja di kuala Lumpur...keja apa saya pun tak tahu..coz dah lama tak jumpa..huhu...